کد مطلب:161329 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:150
عبدالله بن زبیر
وی یكی از مخالفان حكومت یزید بود، ولی در دوران حكومت علی علیه السلام با آن حضرت مخالفت كرد. بعد از شهادت امام حسین علیه السلام نیز با امام سجاد علیه السلام بیعت نكرد و خود شخصا در مكه نماز جماعت برپا می كرد و - بعلت وجود داشتن افراد ناصالح در بین اقوام پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و شكستن غرور آنان - از بردن نام پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم خودداری می نمود. [1] پناهندگی وی به مكه در جنگ با یزید و به آتش كشیدن خانه ی خدا توسط یزید،
از جمله حوادث تاریخی مشهور است.
او به خدمت امام رسید و گفت: اگر من هم در عراق شیعیانی مانند شیعیان شما داشتم، آنجا را به هر نقطه ی دیگر ترجیح می دادم، ولی در عین حال اگر در مكه اقامت كنید و امامت مسلمانان را بر عهده بگیرید، ما نیز با تو بیعت می كنیم. امام حسین علیه السلام در پاسخ فرمود: «اگر یك وجب دورتر از مكه كشته شوم، بهتر از این است كه در داخل آن به قتل برسم... ابن زبیر! اگر من در كنار فرات دفن شوم، برای من محبوبتر است از اینكه در آستانه ی كعبه دفن شوم». [2] .
از جمله حوادث تاریخی مشهور است.
او به خدمت امام رسید و گفت: اگر من هم در عراق شیعیانی مانند شیعیان شما داشتم، آنجا را به هر نقطه ی دیگر ترجیح می دادم، ولی در عین حال اگر در مكه اقامت كنید و امامت مسلمانان را بر عهده بگیرید، ما نیز با تو بیعت می كنیم. امام حسین علیه السلام در پاسخ فرمود: «اگر یك وجب دورتر از مكه كشته شوم، بهتر از این است كه در داخل آن به قتل برسم... ابن زبیر! اگر من در كنار فرات دفن شوم، برای من محبوبتر است از اینكه در آستانه ی كعبه دفن شوم». [2] .
[1] مروج الذهب ج 3، ص 88.
[2] انساب الاشراف ج 3، ص 164 - تاريخ طبري ج 5، ص 383 - كامل ابن اثير ج 4، ص 38.